YAMAN SEVDA
Koklarsın
Saçlarını, boynunu, omuzlarını Rüzgâr gibi gezersin her yanını Ellerini koklarsın avuçlarına alıp Çiçekler kıskanır, melekler imrenir Öyle koklarsın yârini… Sararsın Belinden sıkı sıkı Kendine öyle bir çekersin ki Yek vücût oluveririsiniz o an. Kıyamete kadar sürecekmiş gibi Ahtapotlara rahmet okuturcasına Tek bedeninle değil, ruhunla sararsın. Anaların bebelerine sarıldığı gibi şefkatli Kahramanların silahını tuttuğu gibi yiğit Öyle sararsın kadınını… Öpersin Yanaklarından tek tek Çenesini, burnunu, dudaklarından öpersin sonra Daha önce kimse sevdiğini öyle öpmemiş sanki Öpersin doyamazsın, öpersin, bitap düşene kadar Alnından öpersin sevdalını… Seversin Her şeyini ayrı seversin Sabah ayrı, akşam ayrı seversin. Evde, sokakta, yolda yani her gördüğünde Yenilenen hasretinle seversin âşkını. Özlersin Özlersin gün boyu. Aklın, gönlün ondadır. Akşam olunca Yanına uzanınca helâlin Başın sinesindeyse birde Her an’ın cennetin provasıdır… İstanbul |