İMTİHAN
Büyüdüm
Okula gittim, öğrettiler. Yazdım, okudum, anladım. Başladı imtihanım. Çalıştım, yoruldum Kazandım. İmtihandı… Biriktirdim, kaybettim Zor imtihandı! Sevdim, yandım, yetmedi gücüm, Bu imtihanımı da kaybettim. Hicret ettim, imtihandı Zordu, alıştım, geçti zaman. Çektiklerimi unuttum… Başka imtihanlara Gire çıka ben Şaşırdım Kaldım. Evlendim. Bir başka imtihandı İki evlât verince Rabbim Zorlaşıverdi imtihanım… Sonra bakındım etrafıma Başkalarının imtihanlarına Benimkinden kolay değildi hiçbiri. Mahallemde, okulda, işte Kaç çeşit insan gördümse Başka başkaydı imtihanları. Kimi farkındaydı, Kiminin umurunda değil… Güzeldi karısı, huyu kötüydü lakin. Çirkindi kocası bir başka güzelin Ama iyi adamdı. İmtihanı kolaydı. Ömrü kısaydı bazısının, imtihanı da Asırlık ömür sürende, asırlık imtihan Zor işmiş vesselâm… Kiminin varda var ile Yokla sürüyor imtihanı kiminin… 23.52 – 8 Kasım 2011 / İstanbul |