zaman eski bir gramofondan çıkan sesgece; beyazı siyaha boyar........ asıyorum, di’li geçmiş zamana hele o yokluğun kör düğümlenip uçurumun kenarından sarkıtıyor, Kız kulesi dededen yadigar antik saatin tik takının temposunda beden. acımasız bir güz sabahı gül’den ayrı düşen bülbül ve Azrail ölüm valsinde şehr-i İstanbul kanatları kırık bir martı Haydarpaşa da yüreği Hamza’nın bin parça bölünüşünde zaman eski bir gramofondan çıkan ses, kayıp düşler köşe kapmaca oyunda İstiklal’de Eyüp Sultan’ın kapısında bıraktım, çocukluğumu sana yâr olan gönül eşiğinde şehr-i İstanbul! özledim seni Yedi tepe, özledim seni, kulak ver bana canım. Cancağızım. gordion 08/11/2011 |
bak şimdi! gözümde tüttü iyicee memleketim...
bıraktım kaçarcasına,10 yıl olacak nerdeyse!..
bi' gün mutlaka dönerek :) istanbulcan'a :)