hicran; Sultanahmed"de dilenip, Beyoğlu"nda eğlenmekteTarifsiz şizofren hal alıyor zaman kimliksiz bir sessizliğin rahminde. Haykırışları çağlayan Eminönü Yeni cami ve yüreğim(n)in son durağı.......... ism-i nâzımını hiç bir sıfata koyamadığım sensizlik rotasız, pusulasız kaldım(n) hoyrat hicranda bütün harfler sus/pus meltem rengine bürünen sessiz bir haykırışta satır.......... son/bahar yaşarken bütün cümlelerde hazanı yaşadı, senli cümlelerim yüreğime kıra yağarken Yeditepe"yi kaplayan hüzün,ruhumu çepeçevre sarmaya niyetli kırık düşler hicrandan arta kalan can parçaları . ve bir ses çıkageliyor tozlu paslı bir yoldan hüzzam şarkıları Şems; ışığında kilitledi dar-ı acunu. ey şehr-i İstanbul ! gözümün nuru, gönül çoraklaşan toprağa gömülürken bir fatiha okuyor akbaba. sensizliğin ölüm kokan gecelerde hicran; Sultanahmed"de dilenip, Beyoğlu"nda eğlenmekte. vuslat orucunda bir beden, iki yürek ve bir şehr-i İstanbul cancağızım............ |