Seninleyim!... Seninle!...
Rüzgar vurup da saçların uçuştuğunda
ve güneş vurup da bakışlarım kaybolduğunda ipek saçlarının kızıllığında... Bil ki! Uzaklarda olsam da seninleyim!.. Seninle!.. Ey afet gözlüm! Ey gül tenlim ve deniz kokulum! Bilirim.. Bilirim elbet... Kurtuluşum yok senden ve esaretim ebedi.... Acımasızlığın da bir sınırı, bir sonu olmalı değil miydi? Benim şikayetim senden değil ey gönlümün yakamozu! Şikayetim; Hayalinin kaçamakları, gözlerimin önünden yitip gitmesi……. -Zafer YANIK- |