SORMA BANA KİMSESİZLİĞİMİ
sorma kimsesizliği benden
Kimsesizliğim kimsenin görmediği... Dili yok göğün ki haykırsın Sen görmüyorsan beni ,ben kimseyim Eriyen silüetlere inat unut beni, zamanı kafandan at kimsesizliği dene üstüne kat kat unut çocukluğunu ,hayallerini kimsesizlik bu işte ;OLMAK YA DA OLMAMAK kimsesizlik kuytu değil ,içinde saklanacak kadar ak Sorma bana kimsesizliğimi kimsesiz hayallerdir üşüdüğüm uzun ,boş,amaçsız yollar hayat bir gün senide sollar sorma işte yine ağliyorum kimsesizliğim.... Şehrin ayyaş kaldırımlarında sürüklenendir Kimsesizlik var oluştan beri beklenendir kör zihninimin kuytu belleğine eklenendir o kimsesizlik kalabalıklarda en çok özlenendir... şehrin azizi |