ŞEKERSİZ ÇAY
Geceler uzar
Sar(a)mayınca yârini Sabahlar çöker üstüne Ağırlığı tüm dünyanın Milyar ton üstünde Nefesin kesik Kesik yaşam Kıpırdayamazsın Kalkmaz kolun kanadın Ağız tadı eksiktir Yalnız oturulan sofraların Camı bile açasın gelmez Oksijeni biter gönlünün Işığı söner gözlerinin Sözlerin hapsolur Zamanı gevelersin ağzında Gargara yapar tükürürsün yalnızlığını Saate bakmaya korkarsın, Çayına şeker bile at(a)mazsın. Acı yangınına meltem gelir. Beklersin! İnsaf ederde Bir haber gelirse Sevdiğinden elbette, Normale döner her şey Güzel oluverir yine… İstanbul |