Meneviş Kokulu Kadınlar
’Bakışında sırılsıklam sevdayım
İç beni şarap dudaklarından...’ Üryanımdasın sevgilim; Alaca öfkelere gem vurdum Ucu ucuna sevişlerin Göz doldurursun Söndürürsün Öfkeleri... Kozadan yarılan umutsun Bir içim su dudakların Ellerime dökülen Çiğ kokulu Çivitsin Missin... Sultansın! Gönül duraklarına gül Kokun kaldı sevdalarda Ağıtın dilek ağacında Acılar mumdan kale Meneviş mavisi Saçların... Anlardasın; Her nefes ucu sende Ve ahududu bakışların Gün yakışır sözlerine Avurtlara çentik Atmış gibisin Kiminsin? Kuşlar dönenir Birazdan infazı var sözcüklerin Kaşlarına düğüm atılan kadın Meneviş oyalı kanaviçeler işler Kalp yamalarına... Ve... Dudaklar bal şekeri Kıyam dolu gözlerin Dağınık sözler gibi Paçavra yataklar Dilsiz somya Duvarlar Arlar... Kadınlar ki geniş mübarek elleri Bir gülleyi eriten bedduaları var Meneviş dillerinden... 07.06.2011 |