hiç gibi...
yığın yığın kalabalıklarda
el yordamıyla mı bulmuştum ki seni... cehennemin zemheri ayazlarında cennetler kurmuştum cılız isli sıcağına... sen hiç yoktun ya canımdan can koparıp ruh üfletip izbelerimde dirilttirdim... na hak yeremi zifri gecelerden söküldü yıldızlar tek tek... baltıkta ıslatılıp diriltilipte yeniden öldürüldüler bölük bölük... gideceksen... bahanesiz çek git. uyutamazsın öksüz kalacak sol yanıma ninniler söyleme... avutamazsın hırçın dalgaları susturma sıvazlama sırtını avutma... ruhumu kopar ayır bedenimden yüreğimi al avuçlarına sık sımsıkı sık içim de ki seni çıkarır gibi sık... ve şimdi hiç gibi git kalabalıklara karışıp hiç gibi git... Hasan ODABAŞI |