ölürüm...kimliksiz bir çığlık yükseliyor yüzüne göğün kan kırmızı bir figan dökülüyor bardaktan boşanırcasına sağnak... dudaklarına kondurduğum o küstah öpüş birde zülflerine iliştirdiğim bahar kokularını soyun... soyunda çırıl çıplak kal... ay soluyup yıldız kusacak gece karanlık serin sularda yakamoz ölüleri... kızıla kesmiş bir ah düşecek orta yere gökyüzü çatlayıp yırtılacak bir baştan bir başa portakal çiçekleri sapır sapır dökülürken zemherilere... ağıtlar yakılacak ... yüzünden avuçlarına bulaşmış sevinçler duvar dibinde şafakla kurşuna dizilecek bir bir... kapat gözlerini sus sus ve öylece kal dudaklarına bulaşmış bahar artığı sevinçleri çürümüş dudaklarımla son kez öperim içer gibi ölürüm... Hasan ODABAŞI |