Ansız Dakikalar
kederi neşesinden çok bir zamanıma
denk geldi hayat. üzerime sımsıkı yapıştırdı pençelerini ve ben bu rüzgarlı akşamda uçurtma yaptım uçuruyorum dertlerimi. gözlerim yaralı… yaralarım taze… artık hiç bir şey eskisi gibi olamayacak bu kentte. köşe başlarını mesken tutmuş anılar kazanacak savaşı, sen değil. ansız dakikalarda gözümün kaydığı saatimin de pili bitmiş, hep hayatımı sensizlik geçiyor. mümkünü yok artık baktığım her an ıslak… yaşanmış gerçeklere olmamış yalanlar ekliyorum. kendimi kandırmaya bile razıyım yeter ki inanayım. bir anlamı olmalı gidişlerin zamansız çöküşlerin altında kalmamalı insan. sahi gidenlerin arkasından ne zaman üzülünmez ki, hangi gidişler vakitli… aramayı bıraktım mutluluğu o çok istediğim hiç bulamadığım kitap gibi. her kitapçıda aynı yalan: “elimizde mutluluk kalmadı, beklerseniz getirtiriz bir ömür sonra…” |
...Keşke dertler bir uçurtmayla uçurulabilse ne güzel olurdu değil mi?
Kutlarım anlamlı şiir okudum...