OBUR YAŞAM
Yine sıradan bir gün
Aylardan ise mütercim eylül Güneş yağlamış topuklarını erkenden doğmuş Bahar bakirliğinde sıcaklık raks eder kırsalımdan Bir köşede ise Obur yaşam telaşı yutuyor büyük büyük lokmaları Kuşlar ve Sessizlik Üşüyor sokak kaldırımlarından Birde garip yüreğim Ne yapsam nafile İlişmez bakışlar bir çift söze Susmayı öğreti sensizlik cümlelerime Örselendi dil damak körpe düşlerin avucunda Bense yere batası yerdeyim Kuşların cesaretti gökyüzünü tırnaklarken Bulutlar kanar gergin Saniyelerime Yağmur damları yanağımdan salıyor kendini toprağa Her şeyin yerli yerinde sanırken Yokluğun gelir aklıma Doluştu Loş odalara kangren çığlıkların ve sevişlerin Ben ne kadar sevmişim seni Ateşin koruna da sevgi lokmasını banarak Korkmadan köşelere sinmeden Bedenim günahları yıkar ellerimle şimdi Umutlarım bir kez daha astım güneşin önüne Alıp rüzgâr gidecek kokunu bildiğim halde Nice gelişi güzel baharlara uğurlarım seni Bu günde göründü aşkında ıstırarlık Giiiiiiiiiiiiiiit……………. |