maça papazı viyadüğü
anamın beni terk ettiği yerden başlıyordu
yazlardan profesör bir yeni yetmenin gülerek anlattığı göbek deliği viyadüğü hayat.. denizine gölge düştüğünde öleceksin dediler bir kadeh daha ağustos içtim güzle karşılıklı ecele secde eden pis kumarbazın maça papazı işte ihanetler as gördü mü bitti işi dur daha! cesaretin alnının çatına çıkacağız koşar adım alnımın orta yerinde saplı duran hayatın o kudret pelerinli tavşan uykusu terk et beni!!! . . . . elini tutup çocukluğumun,gençliğimle birlikte saçılacağım eylüllere korkunun elleri kucaklarken henüz öpülmemiş firarları uzayıp gidiyor gözlerimin önünde komünist aşkların unutulmaz tiradları... . |
çokça şiire çokça alkış ..
iyi kalem kesnlikle...