İDDİANAMEben beni ben olarak yaşamadım hiç dilim de ırkım da törem de yoktu geçmişim çalındığında birilerince dünsüzlükle suçlandım iki kapı arasında bırakıldım hep iki yol ağzında sahipsiz kaldım kâh o yana kâh bu yana koşunca yönsüzlükle suçlandım tanrı katında çok yaratıklar gördüm ve şaşırdım hangisine tapacağımı o yüzden de bağnazlarca bir ömür dinsizlikle suçlandım yiterken yaşamın çıkmazlarında sallanırken başımda tehdit urganı beni bana götürünce bilmediğim ben densizlikle suçlandım “toprak yurdum, tüm insanlar milletim” demeye kalkıştım en son, anlarlar diye, oysa bu kez, beterin de beteri, gensizlikle suçlandım |
Yolcu
Yolcular
Hepimiz bir yerden bir yere yürüyoruz.
İnandıklarımız
İnanmadıklarımızla birlikte
Heybemizde taşlar ve dualar var.
İddianamelerimiz var hepimizin... saygılar selamlar