sürek avı
içimdeydi
kopan fırtınalar ağır ağır acıya acıya kanırta kanırta kopan organlar... içimdeydi hep tufanlar dışımda, demir atılmış sakin limanlar... içimden avlandım ben içimden... daldım gördüğüm ilk ormana sessizce düştüm peşime eğildim toprağa yerdeki izlere baktım kaldırdım başımı kırık dalları gördüm soluk yapraklara bastım adım adım yaklaştım uzattım burnumu havaya kokladım sessiz, sakin, emin, kararlı... gördüm uzaklardan işte şimdi gerginim, işte şimdi heyecanlı... 17.10.2011 |