Gerçeğin Gözlerinde Seni AramalıHüzünlerin sessiz şehri Yalayıp yutan sevinci Üstüme başıma küfrü giydiren Derin kuyu sanki İstanbul, sevdamı yutan bir kent gibi Yalanın içinde gizlenen Yılan misali kıvrılan akşam Vurur alnından tüm yasak sevişleri İki yaka arası devrilmeli Yutan köprüdür Bu yaraların içinde kavrulan Acı sancı izlerini Şimdi hayale sarılmalı Gerçeğin gözlerinde seni aramalı Şehrim Kararan mavi saçlarını Birazda kıyametin suskunluğu taramalı Patlayacak gövdeye karmaşıklık yazarken ellerin Başında gezinen bulutlarda en derin ihanet halin Suskunluğu boğduğun açık denizin Şimdi devirir ihtişamını “En yar" diye sevdiğin Artık bırakın beni Devrik şehir kalıntıları Ufkumda başka bir İstanbul saklı En yar değilim bundan böyle Genzimde yaşlı martıların soluğu kaldı Yorgun düştü artık çığlıklar Bu yerin büyüsü kalmadı Bitsin! Sıkıldım zaten yuttukça yuttu bizi Hiç durmadı, bu lokma büyük, bu lokma geçmez boğazımdan demedi Yuttukça yuttu, bittik Örselendik bu şehir bizi yok etti Gidelim artık Nasıl olsa biz bittik! |