Dumanlı TütsüŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gideceği zaman hep trenle giderdi.
Ve bembeyaz bir güvercini vardı.Son gidişinde kendinden önce onu yollara bıraktı ve bir daha gelmedi. Siz; Söyleyin O’na Yokluğunu düşledim bu gece sokaklarda Karanlık çivi gibi delerken çelik zırhımı Ağlamaklı, Kaldırımlarda gölgesi Bir daha basıp geçtim inatla Siz; Ne olur söyleyin O’na Bu acı fazla gerçek Ve durmadan büyüyor, kan revan olana kadar yürek Denediyseniz Kızmayın bana Bir o gitsin Bir o yalan bu dünyada Ölüm duvar/larımda asılı Saat ondan önce vurur Evveli kurdum şimdi sabah Ahiri zaman Bakın ve sayın her şey günah Siz; Susturup gelin O’nu Güvercin kanadında ruhu Yorulmayın vurur onu da bir kuşçu Söyleyin dursun Yedi kere dönümü Sekize ısmarladım Bir siz hayallerde bir de ben ölü Ruh olan şehirlerin Adına sığdırılmış büyü Her gece içinden geçer Tren dediğin dumanlı tütsü |
Tebrikler :)