GeceGece; Ağlayıp durma arkamdan Güne ısmarladım seni Sisliydi sesin bir tek martılara anlattım bizi Bilinmez bir menfeze uçtular Kanatlarını öksüz, kanatlarını dilsiz bıraktılar Gökler rengini griye çaldı çalalı Çipil gözleri ile baktı Şaibeler şairlikten bahis açtı Senaryolara küfür sığdırıldı Bakma karanlığın bir bende muaf bırakıldı Ağlama Yaş olup düş/mek ayıp değildi hayatta Siyahı yargılayıp asanlarsa Benden gelen yargısız infazlardır bu durumda Anonim oldun söyleyen bulunur nasılsa Sadece benim ardımdan ağlayıp durma Güneşe astım seni Önünü kapatan duvarları yıktım Sesini yıkadım Martıları ise girdikleri delikten çıkardım Gece; Ağlayıp durma başımda Seni onaracak mimar ellerini her daim uzatmakta |
kutlarım....
hayılı kandiller....
sevgiler....
hilal.