TEŞEKKÜRLER
En samîmi duygularla, özü candan bense size
Nasıl teşekkür eylesem, “gitme” diyen arkadaşlar. Öyle mesajlar geldi ki, “vedâ çağrım” üzerine Beni memnun eylediniz, sesim duyan arkadaşlar. Sakın ola ki dışlama, içine sinsin sözlerim Belki ufku aşındırır, baka/baka o gözlerim Ayrılığı kolay sanma, bende sizleri özlerim Kalpten kalbe elbet yol var, beni sayan arkadaşlar. Aç insanlar hep burada, zannetme ki kalpleri tok Sevgi, saygı bulamamış, herkes yemiş ayrı bir ok Anladım ki avam için, faydasından zararı çok Bu söz benim nefsimedir, bay ve bayan arkadaşlar. Şeytan ile birleşerek, nefis kendine çağ’rıyor Uykusuzluk yüzündense, herhâlde başın ağrıyor Or’da fazla uğraşanlar, değer kaybına uğruyor Net zamanın mezbahası, nefse uyan arkadaşlar. Elin kötü tavuğuyla, değişmesek hindimizi Biz bize tuzak kurarak, yıkmayalım bendimizi Bakın her şeyler ortada, aldatmasak kendimizi Kâbus yüklü kem rüyâyı, hayra yoyan arkadaşlar… (*) 11/10/’11 Hanifi KARA (*) Yoyma (mahalli): Yorma |