Leylaklar ağlayıncaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Çocukluğumda, yani üç yada dört yaşlarındaydım, tutturmuştum bir çift lastik ayakkabı diye,
çünkü anneme ve ablalarıma alınmıştı da ben çocuk olduğumdan bana çocukların giydiği üstleri atkılı ve klipsleri bağcık gibi olanlardan almışlardı... Bir insanın Yörük inadı tutmaya görsün, inat etmiş giymemiştim bana alınanları, büyük ağabeyim evin en küçüğü olduğumdan mı bilmem çok severdi beni, şimdi de öyle ya... İlçeye gitmişti istediğim mavi pabuçları almak için ve almıştı ya o köye dönene kadar akşam olmuş ay doğmuştu, pabuçları çıkardık torbasından... Aman Allahım o da ne, leylak (lila) rengi bir çift pabuç... Nasıl sevinmiştim anlatamam...O gece birlikte uyuduk pabuçlarımla ve sabahın ilk ışığıyla uyandık, nasıl olmuşsa olmuş, pabuçların rengi maviye dönüşmüştü...:( İstediğim renk maviydi ama lila da çok güzeldi...Seçme şansım yoktu artık, Dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olma ihtimali de vardı sonuçta....Ben de mecburen mevcutla yetinmeliydim... Bu şiirin, ve lilaya yönelik yazmış olduğum ve bundan böyle de yazacak olursam temelinde yatan öykü bu...:)
|
Ben de leylak kokusunu çok severim.
Leylakların salkımı
Yar sen aldın aklımı
Üstüme yar seversen
Helal etmem hakkımı
Gençlik yıllarımda Van Halk Eğitim Müdürlüğü bünyesinde yaptığımız müzik çalışmasında sahnede ilk bu şarkıyı çalıp söylemiştik ve TSM şarkısını ben bağlamayla çalmıştım. Unutamadığım anılarımdan biridir.
Bakın değerli dost güzel ve etkili şiiriniz beni alıp nerelere, yıllar ötesine götürdü...
Çok güzeldi çok.
Tebrikler.
selam ve saygılarımla.