öyle güzel ki hava
insanın durmaksızın yürüyesi geliyor
ardına bakmadan nereye olursa

geceden yunmuş-paklanmış
dünün tozu dumanı, ağaçlar neşe içinde
yapraklar ürkek baksa da, her birinden
umut fışkırıyor doğaya

işte böyle, tam da bu an
memleket özlemi öyle ağır bastı ki
bir ağı gibi çöreklendi göğüs kafesime

yaşamın en güzel yanı ne biliyor musun
telaş... her yere, her şeye geç kalma telaşı
koş koşabildiğin kadar, sev sevebildiğince
diyeceğim de, galiba vakit çok geç

bu gün, mevsim de senden yana, iklim de
hani böyle bir hava, böyle bir gündü ya
vedasız gidişin, hatırla
ben de ölmüştüm seninle birlikte

neden bilmiyorum
bu gün de aynı duygular içindeyim
saçlarım gene topuz, salaş kıyafetlerim
yüreğimdeki ağrı, sol kolumdaki uğursuz sancı

aslında sabah mutlu uyandım sayılır
sonra süslü bir kahvaltı sofrası
bir kibrit kutusu kadar yağsız peynir
iki dilim kepekli ekmek

üç-dört tane tuzsuz zeytin
desem de inanma
arada bir kaçırdığım oluyor ipin ucunu
domateslere tuz niyetine

neyse...sen bakma bana
her sabahım böyle geçecek nasıl olsa
anlatılmaz duygu sağanakları altındayım
caddeler bir canlansın bakalım belki o zaman
hayalden uyanırım, günaydın güneydoğu
günaydın canım memleketim

Hatice AK/17 kasım 2015