En Büyük Sermaye Sevgi
Yaşayabilmek için sermaye gerekir.
Bu; sadece para demek değil, En büyük sermaye sevgiymiş onu anladım. Sevgi, senin genlerinde Sevgi, senin ruhunda Sevgi; bir arkadaş tanıştırılmayı bekleyen Sevgi; bir bağ yaşamına mutluluk ekleyen Kendi isminden önce öğrendiğin, ve devamında hep beklediğin. İşte o; Onun adı SEVGİ Tanımadığın bir ortamda nefes alırken, Şefkatli bir dokunuş olur seni rahatlatan. İşte o dokunuş; Tatmaya, yaşamaya değer İlk olarak anneden alınan emektir Sana bu verilmemişse eğer Hayata 1-0 yenik başladın demektir. Daha bebeciksin karnın aç, altın ıslak. Konuşamıyorsun, ağlayarak çekersin dikkat. Doyurulurken yüzüne vuran nefesin, Sevgiyle mi, yoksa mecburiyetten mi? Olduğunu hissedersin Lakin; izah edemezsin sadece tepki verirsin. Sevgi doluysa, emmeyi keser hatta ağzında meme gülümsersin O sevgiyi yakalayamamışsan, Titreyen dudaklarla ve yanağından süzülen yaşla emmeye devam edersin. Dahası, içten içe hıçkırırsın O hıçkırık küçücük boğazın da düğümlenir boğulacak gibi aksırırsın. İyi veya kötü bir şekilde devam edersin yaşamaya. Ne kendine nede bir şeylere zarar verme duygusunu bilmeden. Sana zarar gelecek bir şey olmuşsa! Ya! Korku ile olur sana sarılış Ya da bir şeylere zarar vermenin hışmıyla kucaklanış olur davranış. Hissedersin; Titrek ellerinden ve yürek çarpıntısından, bu sevgidendir. Bakışlar çatık, seni tutan ellerdeki refleks sert ise, öfkedendir. Sıfır beyinle geldiğin dünyada beynine ilk kazınan, neye ne kadar değer verildiğidir İleriki yaşamda senin nelerin beklediğini bilmeden Belki hayata gözlerini açtığın ilk anda karşılaştığın pembe bulutlarda koşarsın mutlu, Belki de seninle doğan ama seninle yaşamasına izin verilmeyen sevginin peşinden, İçinde büyüyen bir ukte ile onu bulma yolunda devam edersin ama hep umutlu… Çünkü; Sevgi; ruhumuza huzur, bedene güç veren manevi kaynaktır. 10.01.2010 / Birol Yiğit |
sevgimle...