HİBE ETTİMYokmuş yazgımda bir yudum mutluluk Kaderiymiş başımın karalar bağlamak Hayallerim rüzgârlarda kalan bir mum alevi Yüreğim şelaleler misali kanamakta Üzerime sessiz sessiz bir sonbahar yağıyor Dala sevdalı yapraklar kopuyor Ölmüş aşkı usul usul örtmek için Bekçisi olmuş yüreğim Ruhum bir serçedir gözyaşlarında kaybolan Tüm sevgi cümleleri dilden dökülen Oluyor yalan rüzgârının uğultusu Yarınlarıma bir gün doğacak mı güneş Esirliğine mahkum muyum vefasızların Solan şu ömür resimlerinde Bahtsızlıkları yapma alnıma yama
Acımasızlara benzet sıfatımı Ya da sar bizi yarattığın toprağınla Bana değil Dilime bu isyanı armağan kılanlara Kız Rabbim Bir yarımı hibe ettim yalan dünyaya Saf temiz sevgilere hasretken Dudaklarımdan gülümsemem çalındı Doğarken hüzün ekilmiş göz bebeklerime Çok görülmüş mutluluğun zerresi Yok artık geleceğini yitirmiş umutlarım Anladım Rabbim Haram kılmışsın bana mutluluğu Nedir beklediğin Hadi sök yüreğimi solumdan Bitsin artık yokluktaki vefasızı bekleyiş Ya da Bir umut ışığı yak Sevgili tutsun ellerim Çeksin alsın bu yalnızlığı zindanından Bizi yarattığın toprak yerine Sarsın sevgili sıcaklığı ile Bir kez olsun unuttuğum gülümsemeye Kavuştur buğulu gözlerimi |
yönünü şaşırdı duygularım.
Bir arpa boyu bile değil aldığım yol,
meğer yıllarca yerimde saymışım.
Kim gizledi ışıklarımı,
kim çaldı bütün umutlarımı!
Üzülmemek elimde değil!
Hatırım da yokmuş zerre kadar!
Sevda ülkesinde ben,
boşuna kanat çırpmış
boynu bükük bir garibim.
Kendimi seyrederken sitemini duyar gibiyim,
aynalar hasret şimdi yüzümdeki tebessüme.
Gözlerimin buğusundan üşüyor kirpiklerim,
içimden bir ses yükseliyor;
ne zaman bitecek çektiğim bu çile! ……Ahmet BOZTAŞ
Bu harika şirininizi ve özgün ses renginizle yorumunuzu bütün kalbimle kutluyorum kardeşim. Gönül dolusu selam ve saygılarımla…