F E K KŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ..
Ağlamak yakışmazdı yüzüne Bakınca ısınırdı nefesim Sen doğarken ben ölürdüm hep .. .. Öyle bir Eylül gecesi Soğuk sadece gerisi yok.. Tek kurşun kendime ölme diye içimde Yüzün yazılı buğulu cama Yalnızlık ayini (İhbar etme beni boşuna İnanmazlar artık beni sevdiğine ) Geride bıraktığın Bu şehirde evler de yandı cesedimden sonra Çocuklar yalandan masalları dinlediği bir zaman Çöpçüler toplarken ne varsa hayata dair Ya da yakamoz keserken saçlarını bu lösemili hayatın Yanma diye içimde Neron’u öldürdüm tek kurşun,ıskalayınca bedenimi Suçluyum hiç bilmediğin kadar.. ‘..Beni kopardılar anne Kırıp mührümü musallada Dört tahta arası ..’ Etten ve kemiktendi bütün hayallerim Terzi değilim giydirdim ne varsa üzerine Ressam değilim karaladım yüzünü sadece Kapatıp gözlerimi yağan yağmuru izledim Ay ışığı tek sone… İşte o gece gün doğmadan Araf’ta henüz Koynunda uyandım günahların Seni gördüğümdendir rüyamda belki de Üflenmeden henüz ruhun yeşil gözlerine Sevda koktum teninde Aşk koydum adını Beni unutma Ezra .. ___________________________________________________________ Fekk = Ayrılma , Kopma, Koparılma |
unutlulmak degil
hatlrlanmak
bir gün mutlaka
iz düsümlü
kaybettikten sonra neyi varsa
ruhuna kadar
ordayim tam orda
günsein kiyisnda...
sevgili lia
harika siir
degerli dost
siirle hep