NeharŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgideğer Nehar;
Zamansızlıkta gidip geliyorum. Bu tuhaf bir şey yürüdükçe eriyorum. Çoğaldıkça azalıyor,doldukça boşalıyorum. delinmiş dört bir yanım. Kevgire dönmüş satır aralıklarım. Tenim köhne bir surat. Ayaklı cenazeyim sahi. Sahi iyiyim. iyiyim. Leylaklar solmuşsada! Ölü zambak yine yeşerdi. Bahçeye indim dün bi baktım ölü zambak yeniden yepyeni filizleniyor sevindim.
Sevgilayık Nehar yenildim,
/Biliyorum geciktim yol kaçkınlarına takıldım bir zaman/ Mürde kurguların koynuna döküldü saçlarım Ve dişlerim... Arsız arzumun gri şafağına salınırken endamım geçtim cümlemden döndüm! Güvercinler kapamıştı yolu Biliyormusun? Anlayamadım tuzağın ortasına düştüğümü Kavrayamadım geliş çabalarımın Bilakis nihayetini... Türkülere asarak sazımı döndüm Anlamsız yüzümün,renksiz mahallasinde Dönüştüm kendime Ki hiçliğin dibi! Issız ve soğuk... Bigane kalmışsam sana ne! bikes yoğruluyorsa gönlüm. Ağlıyormuşsam,ağlayamıyormuşsam, Sana ne sensizlik ne imiş. Onu ben biliyorum... Bilerek yöneliyorum,yönsüze toprak altına,üzerimi örterek sayha kelimeleri bohçama bağlayarak dönüyorum. Sana ne,bana ne sahnesine... (Şiirlerim iyi başlıyor ,tepetaklak, yüzüstü düşüyor sonda! biliyorum.:) önemsemiyorum.Ne olacak ki!) |
Normaldir herkes hedefe,zirveye,amaca ulaşamaz
Kutladım değerli kalemi
Ömrüne bereket
Şiirle gülesin,hoşca kalasın