Son Niyaz
kaç bedenden olmuşmuşsun sen
istiflerin gece vakti mi mayalanır ve saatler kurulup zembereksiz mi ayarlanır şiir perisi yalancıdır inanma gecenin karanlığına günahları damıtma vakti kalıcıdır. ve dağıtma vakti bedenden bedene al bir tane bu sorunsuz ve kırılgan değil kabul etmiyor şairi şiiri isyankar asi de üstelik kovulmuş kendi ceninden işin piri değil gördüğü en son mutlu son yazlık sinema filmleri tahta iskemleleri satılmış ya da yakılmış olsa da tahtını bekleyen kral değildir o serseri halbilmez bayan saka acıtma canımı bu kez yaşlanıyorum katlanamıyorum red edilişlere değil "evet"deyişlere bak ağaçlar soyunuyor bir bir giyinmek nereye kadar gelmiş ama farkında bile değil çıplak şimdi sonbahar neden hüzünleniyorsunuz kaçkın ışıklar sizi kutuplarda bekleyenler bile var uzunca bir süre şenlik vakti idi harala gürele korktu,kaçtı gitti ilkbahar. kala kala kaldı ıssız bir kış ve yenilenmiş hüzün sizin hala neden korkularınız var sebep nedir neden yeriniz yine dar çıplakken daha bir güzel kaplıyorsunuz en uzun tren sürülerini birilerini de daha fazla sevmez mi güzün. hep ayrılık mı olmalı ilk seans atılmayan adım belki de ilk şans adını şu an ben uydurdum bu son yaz hadi hadi aşk öldür beni öldüreyim seni bu son niyaz.. eylül2011 kundu/antalya |