ÖMRÜNÜ SATAN DAMAT
takımı kara damat
narin elli gelin sevdiler birbirini çoğul kaldırımlarda elele kimse yoktu görecek düşleri derleyecek sevecek kapanan yaraları uyurken aktı acı,kara düşlere serçeler kutsadı göğün mavisini kendi aşkına kıydı damat inanmazdı narin elli bulutlara titrek dudaklarından aktı şarap bir kadını yarasına bağladı sonra aşağı itti uçurumla beraber sevindi içinde bir aslan kükredi nefret dönüşecek miydi sevgiye cenaze törenlerinde babaa... diye yardım uman sabiye güller teselli olur muydu cüce bir kadının iç çekişine ey çölleri sulayan gözyaşı rüzgarın sesini kesen acı ömrünü satmadın tabut taşıyanlara Eylül / 2011 /Ankara |
sağlıcakla öğretmenim