SUSKUN DİLİM
Aşkın ile sönmeyen volkan yanan yüreğim,
Sen ilaç, ben hastayken uyur mu gözlerim! Gece gündüz düşünür, hep yanar gezerim, Dergâhında okur “Allah” der suskun dilim. Çağır beni, doyamadığım, yegâne sevdiğim, Uğruna çekilen sıkıntıları görmez gözlerim. Derdime derman, aşkıma yâr dediğim, Dergâhında okur “Allah” der suskun dilim. Ey sevgili yâr, alıver beni de sana geleyim, Aşkını içeyim de kederimden geçeyim. Vuslat için duam, yok başka neferim, Dergâhında okur “Allah” der suskun dilim. Elvan bir aciz, bir garip kulundur bu yerlerde, Utanır günahından, gelse de bakamaz yüzüne, Lakin bilir, günahtan büyük mağfiret var sende Suskun dilim “Allah” der kavuran aşk ateşinde. 1998 Elvan USUL |