Düş kuyusu
Düş kuyusu
Ateş yakar içimde hevesin gel ben seni sevmeyim kalbim kurusun çürüsün anma deftere yazılı ölüleriz dirilmeyiz ölüler dirilince kaçar insanlar şeytan taşlar gibi taşlarlar ben seni sevmeyim sevdirme yolunu al yolumdan öteye gözlerin namlu doğrultmasın üstüme saçlarında asma gömme gamzelerine git ve ateşe ver bu şehri bende içinde ismim cismim kalmasın gelmesin ardına taş değmesin laf eğmesin başka gönüllerde öldürülmüş kalpleriz kendi kaderine hapsedilmiş kederiz kefen sarmaz yaralarımızı hederiz ne olur ben seni sevmeyim sevdirme bırak kan ağlayım güldürme gülme bahar oluyor çiçekler açıyor gel sen beni sevme suyun ateşe tutkusu gibi bir şey kül oluruz kül etme kül olma yakmayalım bir birimizi anlımızın ortasına dayanır namlu kurşun sekmez Coşkûnî |