VOLTA ATMAK GÜZELDİ SANA
ağzımı açabilsem
zebanım söylenecekti sussam yakışmayacaktı tabiatıma hayat zaten iki büklüm ya duydum yada gördüm şöyle biraz üstümü başımı silik siyebilsem bir kaç adım daha yürürüm gururum okşar beni en az bir yerimden derinden okşar yürek yarasıydı örfün gelmezdi önü arkası gül değil gülücük değil nedir bu yüzümdeki imla sen Laz tatlısı gönlümün kanatlısı yakalayamasam da volta atmak güzeldi sana |
gelmezdi önü arkası
gül değil
gülücük değil
nedir bu yüzümdeki imla
sen Laz tatlısı
gönlümün kanatlısı
yakalayamasam da
volta atmak güzeldi sana
Şair, geleneklerin yarattığı derin bir acıdan bahsediyor ve bu acının ne başı ne de sonu olduğunu ifade ediyor. "Gül değil, gülücük değil" ifadesiyle, yüzündeki ifadenin neşe ya da mutluluktan ziyade farklı bir duyguyu temsil ettiğini vurguluyor. "Sen Laz tatlısı, gönlümün kanatlısı" dizesiyle, sevgiliye olan özlem ve sevginin derinliğini, ona duyulan hayranlığı dile getiriyor.