Açtı beyaz kanatlarını
Aydınlansın gündüzüm,
Uyansın artık saflıklar, Ve gökten insin, Bir uçtan diğer uca, Açsın bilgelik damlayan, Buram buram cehennem, Efil efil sessizlik kokan, Bir yıldız kadar mahrur, Bir çocuk kadar masum, Bir işçi kadar mahçup, Ama şen ama naif, bulut gibi kanatlarını... Sarsın kendisine katsın, Empati değil hemhal tadında, Anlamsız uhreviyatı, Edebiyata intikal edercesine, Debelensin formüller içinde... |