Y A Z I K !...
Neler oluyor değer verilen gönüllerde,
Kin üstüne kin kusuyorlar... Bu ne düşmanlık sevilen gözlerde, Hançer olmuş bakışlarla öldürüyorlar!.. Anlamı değişmiş sanki lugatlerde, Fedakarlığın adına aptallık diyorlar... Kaybolurken sayısız yürek nankörlüklerde, Kendi etti, kendi buldu oluyorlar!.. Düşünce hüzün yağmur yağmur gözlerine, Sağanaklarda bırakıp, çekip gidiyorlar... Bakarken yaşadıklarına buruk bir tebessümle, Geçmişe mazi deyip, gülüp geçiyorlar!.. |
Kendine özgu bır ıfde bıcımı olusturmus... Duygusu yuksek bır calışma
Emeğine sağlık,yenı kelımelerde uluşmak dlegıyle