SEN YOKSAN
Yar! Sen yoksan güneş yok, ay yok, yıldız da yok,
Sen yoksan kâinatta bir coşku yok, hız da yok. Sen yoksan lal oluyor tüm kelimeler bende, Sen yoksan muhabbet yok, bir kelam yok, söz de yok. Kulağım sesini arar tüm seslerin içinde, Sensiz hepsi yoklukta; fısıltı yok, tiz de yok. Güzellik şahikası seyran sunsa önümde, Yitirdim tüm renkleri seyredecek göz de yok. Sen yoksan mevsimler kış; buz kesilir her yanım. Sen yoksan yüreğimi ısıtacak köz de yok. Yani demem o ki dost; hayat denen giz de yok. |