Kelebekler Ağlardı
Kelebekler ağlardı senin gönül yarana
Taş duvarlar dayanmaz, bu sevdanın uğruna Kutuplardan eriyen buzları hep yol ettin Gök yüzünden aşağı, yağmurları sel ettin Bu sevdaya dayanmaz, cellatların yüreği Mahpuslardan çıkartır, kalplerdeki dileği Gecenin sessizliği çökmüş iken ortama Birden fırtına koptu, uyuyan gönüllerde Yere düşen damlalar, ortamı yeşertmişti Çiçeklere bal verdi arılar gelsin diye Gökkuşağı açardı her yağmur sonrasında Sonra güneş çıkardı, dağların arkasından Sevgiden mahrum kalır, yaralı kırık kalpler Birbirini kovalar, nameler birer birer Bak hep arkadaş olmuş, doğadaki kelebekler Bize de mutluluğu, bahşetsin tüm melekler. 16.09.2011.01:39 Ramazan Çalışkan |
Bize de mutluluğu, bahşetsin tüm melekler.
Değerli dost ne içten ve de yalın bir anlatım.Saygımla şair..
Not: profilime yapmış olduğunuz değerli yorum beni çok mutlu etmiştir efendim sonsuza kadar dostlukla ...