Kara bulutlar dolaşıyor ülkemin üstünde Anne,
Oysa güneşli günlerimiz vardı bizimde
Ne oldu bilmem Anne,
Ne oldu benim güzel ülkeme?.
Yağmur sonrası gökkuşağı bile çıkmıyor artık.

Sen gideli hep karanlık bana gezdiğim sokaklar
Özledim/be Anne, hem/de çok özledim
Seninle geçen her günümü, her saatimi, her dakikamı,
Hadi gel Anne, gel bu gece rüyama gir
Anlat bana gittiğin yeri, ışıkları varmı? oranın
Yoksa orayada’mı kara bulutlar çöktü Anne
Sis bürüdümü sokaklarını, dağlarını yamaçlarını
Bilmem’ki Anne orada dağlar yamaçlar varmı?.

Güneş, Anne güneş
Sahi, orada güneş doğuyormu?
Artık burada güneşli günleri özledik Anne
Kardeşlik türkülerini özledik
Kardeş kardeşe kıyıyor burada Anne
Kardeş kardeşi vuruyor
Hiç anlamış değilim Anne
Neden? canlara kıyıyorlar
Bir’de hepimiz kardeşiz diyorlar
Bu nasıl kardeşlik Anne? bu nasıl kardeşlik.

Daha dün kardeşimle gavga ettik
Bir hiç uğruna siyasi partiler yüzünden
Ben hep babamın izinden gittim
Onun yaptıklarını hep doğru bildim
Aç kalsa susuz kalsa kimseye belli etmez
Menfat uğruna asla boyun eğmezdi.

Hani ölümüne üç gün kala seçimler vardı
Sorardım ona oy kullanacakmısın Baba diye
Elbette kullanacağım oğlum
Oy vatandaşlık görevim benim der/di.

Der/di demesine fakat
Ne yazıkki o seçime ömrü yetmedi
Aramızdan ayrılıp gitti.

Henüz babamın yokluğuna alışamadan
Sen’de göçüp gittin bu diyardan
Ağladığım zaman üzüldüğüm zaman
Senin göğsüne yaslardım başımı
Ne başımı yaslayacak bir göğüs
Ne saçımı okşayacak pamuk ellerin yok artık
Sen gittin gideli öksüzüm Anne.

Kısacası Anne hayat zorlaştı burada
Umarım sen babamı bulmuşsundur orada...


Makedonyalı Şair..Ramazan Çalıkan..
03.04.2015.