Nefesine Gül Düştü Sevdalı Çocukların (GÜLCE-Bahçe)-...........Üstad Mehmet ÖZDEMİR’e saygılarımla... -I- ..................................’Bakışları kartal, elleri pençe’ ..................................Yürekleri kadifece ..................................Çocuklar girerdi düşlerime ..................................Seneler, seneler önce... En çok boy aynalarından görürdüm büyüdüğünüzü Bulutlara selam götüren uçurtmanızın ipi bendim Mavi yeşil bilyeniz, kırmızı bisikletiniz olurdum Tökezleyip düşseniz, çizilse diz kapağınız Acınızı duyardım anne-babanızdan evvel Büyüdünüz, sizi ben büyüttüm can evimde Beraber büyüdük anlayacağınız... Duymadınız sancılı çağrılarımı, Ve yaşamadınız acılarımı çığlık çığlık... Mısra çöplüğünü temizleyende gül kokulu rüzgârlar Tohum filiz, filiz fidan, fidan orman olanda Geleceksiniz nefes nefese biliyorum Biliyorum sığmayacak içiniz içinize Asla kırgın değilim, kırılmadım, kırılamam ki size Sabrımın menekşesi olup açacaksınız ellerimde Hoş geldiniz diye sarılacağım Safalar getirdiniz diye ciğerlerime çekeceğim kokunuzu Dönüp kıbleye doğru, Diz çöküp Şükredeceğim... -II- Nefesine gül düştü sevdalı çocukların Şekli bile değişti sonsuz yolculukların. Doğurdu şiir ana Gülce’sini doğurdu Emzirdi Türkçe Türkçe, hamurunu yoğurdu Ondokuz parmak ile saatlerini kurdu Nefesine gül düştü sevdalı çocukların. Bir etti ayrıları, bitirdi kavgaları Müjdeler olsun güne, çıktı sancak yukarı Ufuklardan süpürdü, fırtına, bora, karı Şekli bile değişti sonsuz yolculukların. ..................................Geldiler ..................................Geldiler baharla, muştularla geldiler ..................................Bir sohbete tutuştuk ortasında zamanın ..................................Yer, gök,eşya, mevsim ..................................Kulak verip dinlediler... Yazılmadı son şiir, söylenmedi son söz daha Dil tarlası işlenmedi, sürülmedik yerler var. Yağmura gebe bulut, zaman geliyor aha Sabrediniz çocuklar... Sallanıyor portakal, kırılıyor dalında nar Canlanacak yeniden alfabenin gül mevsimi Gölgesi yeter bize ağlıyor bak koca çınar Az kaldı, sabrediniz çocuklar... Sırtında alıç heybesi Yunuslar dizi dizi Gelecekler göreceksin, duyacaksın, bileceksin Mevlâna dergâhına çökerekten dizimizi Yedi kat göğe doğru süzülecek, süzüleceksin... Yazılmadı son şiir, dizilmedi son mısra daha Çağıracak Dedem Korkut, olacak dilde bahar Maziden âtiye uzanacak ışık salkımı Sabrediniz çocuklar... ..................................Şimdi ışık salkımı üzüm bağında ..................................Mısraları gülümseyen şiir güllerinin ..................................Arasındayım.. ..................................Yüreğimde aynı sevdanın türküleri ..................................Süt aklığı zamanın ..................................Tam ortasındayım... Mustafa Ceylan |