RÜZGÂRLARIN GETİRDİĞİ MUTLULUK
Sonbahar yine kara bulutlarıyla
Esiyor üstümüzde İnsan boğuluyor karanlıkta Çaresizliğine Çobanlar sürülerini Ağır ağır indiriyor dağlardan Köyün üstünde bir korku birikiyor Akşamları. Koşuşuyor köylüler meydandan Evlerin kuytuluklarına Yağmur olanca gücüyle köyü basıyor Ve şimşeklerin ışıklı alkışlarıyla Bir bebek doğuyor karanlık ortasına Çığlıklarla. Şimşekler çakıyor, yıldırımlar düşüyor Meydanın dört köşesine Çocuk bir gül gibi büyüyor Köylülerin nasırlı yüreklerinde Ovaya baharı getirir bir gülüşü Yürekleri serinletir ağustos sıcağında. Ah! Bir konuşsa derler Ay yüzüne bakanlar Sonra konuşur, elleri çapa tutmaya başlar Köyün karanlık ufkunu Dağıtmak için her sözü Yaşasın! Bir güneş doğdu Endişe soluyan insanlara Ümit rüzgârları gönderildi. |