GÜNEŞİN KOYNUNDA ÜŞÜYORUM92- "Cehennem kızarıncaya kadar 1000 yıl yakıldı. Sonra beyazlaşıncaya kadar yine 1000 yıl yakıldı. Sonra kararıncaya kadar 1000 yıl daha yakıldı. Şimdi o, zifiri karanlık gece gibi, kapkaranlıktır." Hz. Muhammed KANADI KIRIK KELEBEKTEN Kanıyor yüreğim mum kokulu gecelerde Asıyorum gülüşlerimi uçurumların kenarına Karabasanlar esir alırken düşlerimi Umutlarım ah umutlarım acılarına gebe Asi fırtınalar koynumda ebedi uyurken Anıların yaşlı gözlerime demir atarken Mantığın uykusuna ipini çekerken kalbim Boş sokaklar tedirgin yorgun ayaklarım bezgin Sana ihtiyacım var gel gel diyemiyorum sana Ciğerlerim kan kusarken ardından Matemin soluk rengi yüzüme yansırken Gözyaşlarım katlederken solmuş resimlerimi Ne gariptir ki donuk renklere can veriyorum Sitem değil benimkisi sadece teselli Kâğıttan gemiler yapıp yüzdürmeye Soğuk kış gecelerinde feryadımı dinlemeye Ne gitmeye ne de kalmaya alışkın değilim Kestiğin umutlarım dikiş tutmazken Acının kantarında tartmaya korkuyorum Dilinde eşkıya sözlerin pusuda yatarken Güneşin koynunda buz gibi terlerken Gamzelerinde ince sızımı eritmeye Bedenimi değirmen taşında öğütmeye Ruhsuz kalbimi yaşarken öldürmeye Alışık değilim Remziye ÇELİK Yorum: Emre ÖZKAN Emre ablam o güzel sesinle şiirime can verdiğin için çok teşekkürler yüreğinden öpüyorum. |