SEVMEK UMUDUN PAK YÜZÜ, KİRLENMEMELİ!
İKİ RUBAİ
Sessiz yürü, aşkın kapısından geçiver, Al bâdeyi, çık dağlara, kendin içiver, Sevmek,umudun pâk yüzü, kirlenmemeli, İnsanları hoş gör; kötüsünden kaçıver.. Ben, dağ dere bilmem, yücelerden taşarım, Ben, yollara düştüm, gece gündüz koşarım, Sen, kendine nerden ve nasıl yer aradın? Ben, her bebeğin gönlüne sığdım yaşarım! .. ( Aşkistan ’dan) MUHSİN İLYAS SUBAŞI |
Erişilmesi güç.
Bazen kokusu esintiyle vurur.
Düşer gönüllere
Bağdaş kurar oturur.
Bazen de
Tam hüzüne dolandığımızda
Işıyıverir
Aksi vurur.
Gerçek olmasada
Onunla insan;
Oyalanır durur.