Aşk Makamında Cellat Ağlaması
Kopar çığlık ;ayrılır ten,
Ölüm değince Can’a.. Her ölüm öldürmez: Öyle kolay, Öyle basit.. Yakalamaz yattığınca.. Her aşk,önce ölümü kuşanır : düşününce ayrılığı Perde aralanır, soğuk pencereden, Gülümser melekler, ; sakin ve sessiz Önce duvarlar yıkılır,Araf’tan geçmek için Kalbini aşkta sallamayanlar için : kurulur darağacı, Oysa celladı insanın,önce kendisi; Sonra damarında çekilen kandır: Sevgili’ye ayrılık hikayesinde başrol verilince.. Şehirler ölür, şehirlere gömülür nice aşıklar, y/üz yıl sonra sürer, Toprağı bir çiftçi,: aşığın toprağa karışmış Can’ında, Bir gül yeşerir ; Maşuk’u hicreder… Ah ne zalim..! Ordan gel ve dön oraya yeniden Dirilmek için.. ‘’Her son yeni başlangıç’’ olmuyor,belli ki Düşerse bir mısra tezata , çelişki : En çok O’nda(Şair’de) hüküm sürer, Yırtarken bir şiiri,yazmak için uğraştığı…. Bir avuca sığar bir hayat, çizgileri manalı Kader orda yazıyor, mühür orda duruyor, Soğuk bir güz esintisi, kalbime vuruyor Eylül heceliyor bir şarkıyı Kulağıma ağlıyor… Büyüyor çocuklar, büyüyor yalnızlıkları ile Engin kalabalık , uğultulu n/isyan seslerinde.. Sen hiç büyümüyorsun. Asasını toğrağa hançerlemiş, O makamı kutlu derviş edasıyla, Yak(ar)ıyor,y/anıyor,y/arıyor/sun İşte derince bir yürek, suya hapsetmiş gülüşünü, Bilmiyor/sun... Yasa büründüm, siyaha yüzüm sürdüm, Kanattım düştüğüm sırları,sorma artık.. neden gittiğimi.. …….Yolu lisan ederek, ………………Gittiğimi.gittiğimi… Her bakışın ayrı bir takvim yaprağını kımıldatırdı,rüzgarın olmadan geçmezdi ömür.. Bir şairin ölümü ; şiirin elinden olur.. Bir şiirin ölümü ; celladın hançerinde hikayedir. Celladı öldüren de ; aklındaki izdir. HEPSİ BUYDU:sen geldin ;kuruldu darağacı.. Bir şairin ölümü, ölümü bir şairin Bu kadar olur.. SİBEL EŞİYOK |
Bir şiirin ölümü ; celladın hançerinde hikayedir.
Celladı öldüren de ; aklındaki izdir.
çok güzeldi. tebrikler...