Karanlık,
Sensiz bir kitap gibi,
Düşerken gecenin içine.
Okurum gece gözlerime senin hasretin düşünce,
Ne mavzer, ne tüfek, ne tabanca,
Gözlerimle gökteki yıldızları vururum tek tek,
Sen doğarsın işte o an,
Bir güneş gibi gecemin içine.

Sensizlik,
Hasret denizlerinde hırçın dalgalar gibi,
Gözlerim sensiz bir sahil,
Dalgaların vurduğu kayalık bir kıyı,
Vurur dalgalar önce özüme,
Sonra gözümün içine içine,
Bir fırtına kopar ruhumda,
Bir kasırga çıkar damarlarımda.
Bir tufan patlar ki yüreğimde sorma,
Gözlerimin biri Fırat biri Dicle.
Akar sensizliğin içine içine.

Kuşların,
Kanat sesleri çarpar yüreğimin sensizliğinde,
Kuşlar uçar gecenin içinde,
Gök kubbenin enginliğinde,
Kimi beyaz kimi mavi,
Umuda kanat çırpar gecenin üçünde,
Karanlıkta nedamet,
Karanlıkta olmaz ki merhamet,
Sensiz geçen bu yılların her anı bin yıllık esaret.