DÜŞÇocuksu düşlerinle gittin yine, bende çocuktum oysa seninle, Ruhum sarhoş olurdu duygularının temizliğinde, Kara kâbuslarım eflatun düşler doğururdu, Denizimde fırtınalar durur martılar şarkı söylerdi, Hiç denizkızı görmemiştim oysa ben, İnan ki senden önce… Seninle olunca gökyüzünü sahipsiz bilirdim, Gök taşlarını kayan yıldızlar sanırdım, Ne sen kıyı nede ben denizdim, Hani biz farklıydık ya seninle, Ruhumda hep sen vardın. Ve ben hep seni düşlerdim… Sana baktıkça sarhoş olurken, Varlığının ayyaşıydım ben. Çocuksu düşlerimde, İlk dansı seninle yapmış, ayağına basmıştım, İlk yanağından seni öpmüş, sonrada utanmıştım, Oynarken hile yapmış, seninle ilk kavgamızı etmiştim. Çocuksuydu ya hani düşlerimiz, Bakma şimdi sen bana, Akşamın hüznü karıştı galiba birazda yalnızlığıma, Güneş tepelerin arkasında kaldı, Tepedeki patikalar gölgelerde kayboldu, Martılar yabancı bu kente, Kırlangıçlarsa çok yüksekten uçuyor. Sense çok uzaksın şimdi bana, Ölüm kusuyor sessizliğim sana, gecenin sensizliğinde, Mevsim bahar şimdi yüreğimde kocaman bir hazan, Rüzgârın dindi öfkesi, yağmur şimdi yılgın yağıyor... |