ADIN ANILDIĞINDABiliyormusun artık içim sızlamıyor Gözlerimden yaşlar akmıyor Senin adın anıldığında Kanamıyor yüreğim sessiz sessiz Yıldızlarım düşmüyor karanlığa Senin adın anıldığında Yastığım kayalara dönmüyor Uykularım firar etmiyor Senin adın anıldığında Ama ben hala mutsuzum İçimde hala bir burukluk Sanki sanki Seni unutmuş olmak Beni acıtıyor Yaralı kalbime ihanet gibi Gülen gözlerim Bana bıraktığın emanet Kaybolmuş bulamıyorum Oysa saklayacaktım bir ömür Sen olmasanda İşte bak Tutamamışım sözümü Volkanlar patlıyor içimde Lavlar yakıyor yüreğimi Ruhum mu ? Onu hiç sorma O seninle birlikte Terk etti beni Elerim açılmıyor hanidir Senli dualar için semaya Biliyor musun Ben seni unutmuşum Mezarına da gelmiyorum artık Seninle dertleşmeye Yok ki dertleşecek bir şey Gelip ne anlatayım sana Son gelişimde ikimiz de sustuk Şimdi bekliyorum Sadece bekliyorum Senin gibi dünyadan gitmeyi Oysa yakışmaz bana ölüm Hiç sevmemişimdir kefenin beyazını Toprağın karasını Bir çivi daha çakayım tabuduma Sigaramdan derin bir nefes alarak Parmaklarım klavyede Bir şiir yazayım Hiç bir zaman şiir olmayacak Kim bilir belki de bizi anlatırım Yani seni ve beni Hiç var olmayan aşkı Varlığına inanmadığımız ihaneti Kimsenin bize layık görmediği sevgiyi Yok vaz geçtim yazmayacağım Yazsam da kim okuyacak ki Sen de yoksun Burası iyi olmuş Şurasını değiştir demek için Telefonum çalıyor yine Biliyorum sen değilsin Son aramanın üzerinden Tam üç yıl geçti Sesini duyamamıştım Sadece acı bir fren Ve tanımadığım insanların Acı çığlıkları Düşen telefonun sesi İşte böyle gittin benden Hep derdin ya Ben senden gidince Beni unut diye İşte bak unuttum seni Bak sana dair hiç bir şey kalmadı Çünkü seninle yüreğim de öldü Öldü be sevgili öldü |