KIZIL DÜNYAYA MAVİ BAKIŞLAR
Bir çift parlayan misket gibiydiler
Denizden rengini alan Dünyadaki tüm güzelikleri hak ederken onlar Gördükleri acı zulüm ve kin Gülmesi gerek o mavi gözler Hep şâhid oldular ölümlere Oyuncakları oldu kan kusan silahlar Onlar savaşın ortasında açan papatyalar Onlar büyüklerin yok ettiği Onlar açlığa mahkum edilen çocuklar Değil mi hakları yaşıtları gibi Sıcacık bir yatakta yatmak Yeşillikler içinde parklarda oynamak Oysa onlar mayın tarlasında Kovanlar arasına büyüyor Ey insan oğlu aynaya bak Yaşattıklarından utan utan artık! Filistinde alınlarına yazılı bir kurşun Kaderlerin karası ile doğuyorlar Somalide açlığın pençesinde Can çekişmeye mahkum Düşünmeden günâh içinde Çöpe atılan nimetler Kaç çocuğa can verecek Bir düşün! Ey insan oğlu Tarih tükürmeden suratına Dön seni sen yapan vicdânına! Son ver kendinle olan savaşına! Çocukların gözlerinde Kırmızı değil yeşil olsun bu dünya |