Pusu Kurmuş Bize Ayrılık…
Yıllar yılı kapalı olan kapılarımı araladım
Buyur ettim seni içeri Önüne serdim gönül evimi Buyur sevdiğim buyur, çekinme gir içeri… En güzel köşesini, sana tahsis ettim Gönül sarayımda, tahtını hazır ettim… Baharı getirdin, hazan dolu yanıma Sen geldin, renk geldi dünyama Umuda boyadın tüm renklerimi Var olduğumu hissettim, varlığında Miladı yaşıyordu sefil ömrüm Sen geldin, renk geldi hayatıma Yıkık yanlarımı onardın bir bir Neşe doldu her yanım, yaşadığımın farkına vardım… Ayaklarının ucuna serdim, gönül evimi Buyur sevgilim, buyur içeri… Sevdan ile coştu yüreğim Ateşinde yandı benliğim Sevdim, sevdikçe sevdim Sen geldin, baharı getirdin sevdiğim Satırlarım seni söylüyordu, yürek sana atıyordu Gün be gün, sevdam daha da artıyordu Bulamam sandığım mutluluğum, yanı başımda duruyordu İçimdeki çocuk saklanmıyordu artık, alabildiğine coşuyordu Avuçlarına bıraktım yüreğimi Sıkı tut sevdiğim, düşürme emi… Günler varlığının mutluluğunda geçerken Zamanın geçip gitmesine, aldırış etmiyorduk Bizim için, zaman kavramı yoktu Mutluyduk, gerisi teferruattan ibaret geliyordu… Aşka talip olmuş, iki yürektik İki ayrı bedende, bir yürek olmuştuk Tüm yaşanmışlıklara, birlikte kafa tutmuştuk Bir olmuştuk seninle, Bircan olmuştuk… Kapkara bir geçmişten, Aydınlık bir geleceğe koşuyorduk birlikte Yolumuza çıkan çakıl taşlarına aldırmıyor, Bir bir aşıyorduk engelleri, seninle… Yâr, yüreğime buyur etmiştim seni Sadece sana açabilmiştim, gönül evimi Yanmaya gönüllüydüm, Mecnun misali Yanıyorum işte, yanıyorum şimdi… Her güzel şeyin, bir sonu vardı Bizimde, bir sonumuz olacaktı elbet Yürekler aşktan yana atarken Pusu kurmuş bize ayrılık Anlayamadık, nerden gelmişti hazan Üstelikte aylardan Haziran… 14/06/2011 byHaktan |
kaleminize sağlık çok güzeldi tebriklerimle..