Merhaba, Ben Afrikalı Çocuk
Merhaba, ben afrikalı çocuk.
5 yaşındaki kardeşimi kaybettim geçen gün. Aslında binlerce insan kaybetti, Kimi annesini, kimi abisini.. Merhaba, ben afrikalı çocuk. Sizler, hergün yeni bir şarkıyla büyürken, Ben, açlık çığlıklarına eşlik ediyorum. Tatlı uykunuza farklı masallarla dalarken, Benim masalımın adı hep aynı. " Açlık " Merhaba, ben afrikalı çocuk. Burada zaman kavramı yemek dağıtıldığı andan ibaret. Bulduğum bir poşetle yemek almaya gidiyorum ve ; Yemeğim bittiğinde, benim için günde bitiyor. Uyuyarak açlığımı hissetmemeye çalışıyorum.. Merhaba, ben afrikalı çocuk. Yardım getirenler, bize dokunmuyor.. Neden anne ? diyorum.. Siyah olduğumdan mı ? Onları kirletmemden mi korkuyorlar ? Sen söyle beyaz çocuk, annem ağlıyor.. Neden ? Merhaba, ben afrikalı çocuk. Kiminiz yeni bir ayakkabıya, kiminiz farklı bir kıyafete ihtiyaç duyarken, Ben tabağınızda arta kalan yemekleri istiyorum. Ayakkabı ve kıyafet, Karnımı doyurmuyor. Utanıyorum.. Merhaba, ben afrikalı çocuk. Sizlerin açlıktan öldüğünü hiç duymuyorum. Siyah bedenlere sahip olmanın bir cezası mı bu açlık ? Veya dinlediğimiz tek melodi feryatlar olmak zorunda mı ? Anlamıyorum. Merhaba, ben afrikalı çocuk. Beyaz olmak istemiyorum. Hergün yemekleri çöpe dökerek ziyan etmeyi, Beğenmediğım kıyafetlere başkalarının ihtiyacı olduğunu bile bile, Yeni kıyafet almayı, Benimkinden daha pahalı ayakkabı giyiyor diye, Ayakkabım eskimeden daha pahalısını istemeyi, Kendime ait, rahatça uyuyabileceğim bir yatağım varken, Bilerek uykusuzluk kalmayı, Yani; Beyaz çocuk gibi yaşamayı istemiyorum. Merhaba, ben afrikalı çocuk. Burada ölenlerin bir mezarı bile yok. Kayıtlara geçmemiş yüzlerce ölü.. Her saniye yenileri ekleniyor ve ben ; Çok korkuyorum. Merhaba, ben afrikalı çocuk. Söylediklerime kulak verin. Eğer imkanınız varsa kardeşlerinizi öpün! Çünkü ben, Buram buram ölüm kokan kardeşimi, Öpmekten vazgeçmiyorum. Ve ben, yavaş yavaş ölüyorum.. Sizler; Ekmeğinizi yarım bırakmaya devam edin.. -Elif Ağaç |