ağzında gevelediğin laflar, senin sözlerin değil
dilin kesilip, ağzın kapatılınca
hayıflanacaksın
o karanlık günde, bugün etmediğin küfürlere.
işte bu susku, senin ışığını söndürecek
dualarının kenarına bile ilişti
hainliğin fısıltısını yüreğine gömecek
sana konuş diyorum
ormanlar hakkına,bir ağaç kadar olsun konuş!

ölenlere olan yasını batır belleğine
hayatın nasırı olan bu halleri göster yüreğine
bir pencerenin, bir kapının açılışını bekler gibi durma
yıkılsın bu temelsiz çatılar yıkılacaksa
yeter ki bebeler kandan arınsın kundaklarda
oldum olası tedirginiz, cümle cemaat hep ayakta
acıdır uykunun tadı, vurulurken vicdan sokakta
sana yürü diyorum
dağlar hakkına, bir patika kadar olsun yürü!

bozgun yer bu aşağılanmışlık
çeker gider dilimizden bu soytarılık
ekmeğimizden, göğümüzden
dilimizdeki özgür türküden,tenimizdeki ak terden
korkusundan, çeker gider bu karanlık

gel, gökyüzünü öptürelim çocuklarımıza
gözleri ışısın güneşin sarısından
gel, büyütmediğimiz çiçekleri koklatalım onlara
konuşa konuşa yürüyelim aydınlığa
Bu karanlık bizim değil