Güle isyandır aşk
Ve güneş yalnızlığından utanır
Ufukta nazlı nazlı batarken Akşam çöker suçüstü Yosun tutmuş surlar ağlar karanlığına Havada köhne bir bulut Nereye gideceğini unutmuş Yağmur asidir çatlayan dudaklarda Ben gömerken içime Sonu belli olan Yüreğime kazınmış sevdalarımı Gözlerimde ışık kalabalık kentleri Aydınlatırken… Sana bakarken söner Katil gözlerinde intihara gebedir ölümüm Gözyaşların yüreğimin silahıydı Damarımdaki kan harekete geçerdi Gülgun ölümlere kefilim şimdi Beni anla gözüm Güle isyandır aşk Kurak olmazsa, olmaz dolgun başak Firari gecelerde asude gönlüm Dalgalanır şarkılarda Küheylan fırtınayı sever Sessiz kalmış haykırışlarıyla Ölüler Dirilir mezarlarda Kaputumda soğuk kalmış Zemherili sabahlardan hediye Buz rengi güllerden kalma Ayrılık kokuyor ellerim Beni anla gözüm Güle isyandır aşk Çile olmazsa, çöle yağmur yağmaz Yıkılsın ihanet Vatana uzanmışsa kolları O zaman can, tenime fazla gelir gülüm Kırılır duyguların şafağı Ben gelirim şad olmuş ruhumla Bekle yârim, vuslat bize uzak olsa da Geleceğim…. Sana sözüm Kara gözüm… Gülüşün tatlı Yanar özüm 06.01.2006 Hüseyin Özbay |