Sana bir tutam papatya yerine
Kibrit kutusu getirdim.
Sana, çocukluğumu getirdim.
Benim olmadı hiç abaküsüm
Benim kibritlerim vardı.
Oklar yapardım kalbine giren,
Merdivenler yapardım uzaya doğru,
Evler yapardım siyah çimentolu.
Okumayı onun sayesinde
Vasati kırk çöp yazısıyla söktüm.
Kutularım geçsin diye
Tren raylarını ben icat ettim.
Halı motiflerini onda gördüm,
O halılarla uçtum diyarlara.
İlk kumarımı onlarla oynadım.
Yenildim.
Ağladım.
Sokak sokak kibrit kutusu aradım,
Alabilmek için eski kutularımı.
Papağanı KAV kibritlerinde tanıdım
Şaşırdım onun konuştuğuna.
İlk sigaramı dört kibritle yaktım
Ve duydum genzimde kibritin dumanını.
Komşu kızına bebekler yaptım.
Ve 8’imde ona aşık oldum.
Havaya fırlattım kibrit kutusunu
Dik gelsin diye yere
Fakat bir kere bile dik gelmedi
Bu yüzden çok tokatlar yedim.
Elim çok yandı kibrit yakarken
Fakat, yüreğim hiç yanmadı.

Benim hayallerim vardı
Bir kibrit aleviyle parlayan
Benim acılarım vardı
Bir kibrit çöpüyle tükenen
Bu yüzden kalbimi kibrit kutusuna koyup
Sana bir tutam papatya yerine
Kibrit kutusu getirdim.
Sana, çocukluğumu getirdim.

Erhan-04.98