ÖMÜR TÖRPÜSÜBu günde gelip geçti Bu akşamda sensiz. Ömür törpüsü oldu geceler gündüzler Öyle kolay geçip gitmediler. Sabah – akşam güneşi selamladı gölgeler, Sabah serinliğinde şen şakrak karşıladılar Akşama doğru gün dönümlerinde, Bitişi selamlayarak ağladılar. Sensizliğin şarkısıydı tüm ezberler, Onlara bile dayanamadı bu akış Yine hoyrat gece, çılgın hüzünlere eşlik eden, Siyah bir tül perde gibi kapanacak üstümüze. Düşüncelerde hep gelen – giden hesabı, Yoklamasa olmaz sanki, Ne denli acımasızdır şu zaman geçişi, Kuru bir ağaç, çorak bir arazi gibi Yoksa, verimsiz ve önemsiz mi sanır bizi KEMAL POLAT |
UMUT ve DOSTCA